Dag 33 @ Zaragoza (0 km)

Gisteren hebben we  een bezoek gebracht aan onze overbuur, te weten de grote kathedraal aan de andere kant van het plein. Behalve de toeristen zijn er ook veel gelovigen, die knielen voor het altaar, elektrische kaarsen ontsteken met muntjes (dat doen wij trouwens ook zo nu en dan) of aan het biechten zijn. Daarna  begaven wij ons naar de brug over de Ebro en keken  naar het eeuwig stromend water. De scheepvaart beperkt zich hier tot kanopeddelaars waarvan we een hele groep zagen.

Vanmorgen zijn we bezig geweest met de planning. De Col de Pourtalet is geblokkeerd door aardverschuivingen en het kan nog weken duren voor die weer vrijgegeven wordt. Auto’s hebben daar geen last van omdat ze een tunnel kunnen gebruiken. Het alternatief is een pas die iets westelijker ligt. We puzzelen en het blijkt lastig onderkomens te vinden op niet te grote afstanden van elkaar. 
 

Dan besluiten we de trein te nemen naar Jaca, vanwaar de weg omhoog voert over de Jaca-pas. Vanuit Jaca kunnen we de pas dan bereiken per bus. scheelt honderden meters klimmen.

Dus lopen we naar het treinstation om kaartjes te kopen. Het is drie kilometer van ons hotel. We zien een blinde met geleidehond. De hond doet zijn behoefte op de stoep en laat zijn baas de lokatie van zijn bolus weten met zijn snuit. De man pikt de boel op met een plastic zak en deponeert het in de nabije bak.
 

De trein van kwart voor negen is helaas al volgeboekt en dus kunnen we morgen pas om kwart voor voer vertrekken.  ‘Volgeboekt, zo vragen we de lokettist, hoe dat?’  Ja, per trein mogen er maar vier fietsen meegenomen worden, zo legt hij ons uit. 
 

Op de terugweg naar ons verblijf bezoeken we het Palacia de la Aljaferia, gebouwd door de Moren en redelijk ongeschonden de hektiek van de volgende eeuwen doorstaan. Van buiten een kasteel en van binnen een weldaad van sierlijk gesneden stenen ornamenten.

Een kilometer later op onze terugweg komen we langs een museum voor contemporaine kunst. Er zijn weinig bezoekers en de toegang is gratis. Suppoosten lopen in zwart uniform rond met een fikse ploertendoder aan hun gordel. Ik zie mijn zus M die deeltijdsuppoost is in het Gouds museum nog niet zo uitgedost rondbanjeren langs de exposities. Het museum telt vijf verdiepingen, maar na de tweede is de geest verzadigd maar het lichaam niet. Gelukkig passeren we Mc D die ons een zak frites levert.

Nu is het klokke vijf. Tijd om het Goya-museum te bezoeken. Het staat naast de kathedraal, dus ook vlak bij.