Dag 29 —> Sevilla 25 km

2 juni 2019 - Sevilla, Spanje

Al om elf uur staan we voor de deur van het appartement terwijl we zo langzaam mogelijk gefietst hebben met koffiestops en insmeerpauzes. Het huis komt pas om vijf uur beschikbaar maar we kunnen de fiets al wel binnenzetten en mensenkleren aantrekken. Het is markt hier in de straat, straks maar eens op zoek naar koopjes.

We steken de brug over en komen in een park met allerlei bloeiende en welriekende bomen: tamarinde, jacaranda en amandel. Het parfum en de intens blauwe kleur van de jacaranda voeren de boventoon. Het is een voorrecht in de bloeitijd op vakantie te mogen, beseffen we. We lopen verder en komen een demonstratie tegen gericht tegen onrecht in Nicaragua. Er lopen beeldschone meisjes mee in blauwwitte Nicaragiaanse outfit.

Op het Plaza de España bekijken we de keramische afbeeldingen van de 52 provincies. Gemaakt in ca.1930 voor een wereldtentoonstelling. Veel militaire voorstellingen die kennelijk een vrede voorstellen. Andere met indianen (uit Nicaragua?) die vruchten aanbieden aan de koning. Ze doen dat op hun knieën, veel slaafser dan die op onze gouden koets. Zo ongeveer als de aanbidding van de nieuwe koning van Thailand, of zoals aspirant priesters languit op de vloer liggen als ze gewijd worden. 

Dan klinkt er muziek. Het hakkengeklapper van een flamenco-danseres doet het hart sneller kloppen. De zangeres weet met haar weemoedige stem het vuur aan te wakkeren. Applaus! De  centenbakjes gaan rond en ik vind dat de groep (5 vrouwen en twee mannen) hard moet werken voor een schamele beloning. 

Er staat een bord bij dat waarschuwt voor pickpockets. M meent er een paar te ontwaren. Ze is dan ook psycholoog.

De kathedraal vluchten we in. Pensionado’s half geld. Het is daar heerlijk koel. Merkwaardige schilderijen. De twee Maria’s (Magdalena en de Moeder Gods) met tussen beiden een heer met kardinaalsmuts. Die zal het werkje wel betaald hebben. Verder een afbeelding van Johannes de Doper als schone jongeling. Hoe was de verhouding met zijn neef Jezus? 

Midden in de kerk de tombe van Columbus: vier metershoge koningen dragen zijn grafkist.

In het appartement ontkleden wij ons geheel. Alles gaat de wasmachine in. Boodschappen zullen moeten wachten tot de boel weer droog is.

3 Reacties

  1. Puck en Cor:
    2 juni 2019
    Een prachtig verhaal !!
  2. Rik:
    2 juni 2019
    In Spanje lijkt men zich niet zo druk te maken om zwart geschminkte gezichten, dikke rode lippen of indianenspelletjes. Of koloniaal verleden zoals hij ons. Dat is althans mijn indruk. En ook dat ze niet zoveel met de Verenigde Staten op hebben. Misschien is hier een verband mee.
  3. Vera:
    2 juni 2019
    Leuk om te lezen weer!!!!!