Dag 28 —> Guillena 82 km

2 juni 2019 - Guillena, Spanje

Laten we beginnen met gisteren. Om kwart over acht krijgen we toch wat honger en begeven ons naar het naburige eettentterrein met de twintig gelegenheden. Er worden tafeltjes neergezet en we lopen nog een rondje om daarna als enigen neer te strijken op een verder leeg terras. De vegetarische pizza is heerlijk en ook behoorlijk prijsgunstig. Dan bezoeken we de stad waar we in een samenscholing terechtkomen. Komedie bij de middenstand, is het thema. M wordt geïnterviewd door de plaatselijke courant en zegt dat ze uit Hollands komt wat op onbegrip stuit maar M, alert als altijd, verduidelijkt dat met ‘songfestival, you know’ .

De voorstelling begint in een behangselwinkel die nu symbolisch aangekleed is als restaurant. Een heer en dame komen binnen. De heer zegt iets en krijgt een zeer gevat (en erg leuk gezien het gelach van de toeschouwers) antwoord van de dame. Heer verdwijnt (naar de plee ??). Dan komt een zeer onnozel uitziende dienster met een groot notitieblok de bestelling opnemen. Weer grote hilariteit onder de ca. 50 toeschouwers. Nog meer bestellingen en nog meer vrolijkheid. Ik denk dat de dame patat bestelt met piccalilly en de dienster herhaalt, ‘pik met Lilly‘ of iets in die geest. De taalbarrière is toch wel vrij groot en al dra spoeden wij ons huiswaarts.

Om 6:30 noodt de wekker ons tot ontwaken en al snel genieten wij de ochtendfrisheid. Bijna vlak terrein (want nog steeds in de vlakte van de rivier de Guadalquivir) tezamen met een rugbriesje doen ons voortstuiven door het landschap.

Onder een boom vertoeven we even in de schaduw van een steeds schreeuwerige zon. Het blijkt een moerbei te zijn en de zoete vruchten kalmeren ons en doen ons beseffen dat de strijd tegen de zon alleen te winnen is door kalmte, rust en acceptie.

Verder, tot we in een stadje komen met een bankje in de schaduw. We eten een sinaasappel en werden bedwelmd door de geur van een rij bougainvilles. 

Om half drie arriveren we bij Hostel Frances in Guillena. Op het terras drinken we bier terwijl ik dit verslag schrijf. M adviseert mij het bij twee glazen te laten. Verstandige vrouw, maar voor u lezer, betekent dit dan ook het einde van dit verhaal. Morgen naar Sevilla, misschien bezoek ik daar dan wel de barbier. Van J hoorde ik dat de Spaanse kapper je watjes met alcohol in de oren stopt en de boel aansteekt. Dat om oorharen uit te roeien. Dat wil ik ook wel eens beleven. Om na die behandeling als Jonge God weer deel te nemen aan het straatleven.

Foto’s