Dag 30 - @ - Sevilla 0 km

Op naar het Real Alcazares, het koninklijk paleis. Er staat een lange rij van honderdvijftig meter. Gelukkig in de schaduw, zodat we vanuit de rij eenzelfde kijk op de wereld hebben als vanaf een terrasje en bovendien wat aanspraak hebben aan een echtpaar uit Maastricht dat we eerst als Belgen aanzagen. Na een uur staan we bij de kassa en ook hier krijgen we op vertoon van paspoort een fikse pensionadokorting .

Het paleis blijkt een wondermooie verzameling van kleurrijk betegelde vertrekken te zijn uit de Moorse tijd aangevuld met veel toevoegingen uit latere Christelijke eeuwen. De hedendaagse Heidense tijd houdt zich voornamelijk bezig met valoriseren.

En als het dwalen vermoeiend begint te worden, zijn er de Koninklijke Tuinen daarachter met priëlen, karpervijvers en een labyrint waarin het ons niet lukt te verdolen omdat sluipverkeer vele doorgangen gecreëerd heeft die niet te onderscheiden zijn van de bedoelde passages.

Dan verschaffen wij ons voor drie euro p.p. een credential aan: een kaart die regelmatig van een stempel wordt voorzien op het traject dat nu de komende weken gaat komen: de zilverroute naar Santiago de Compostella. Dat document verschaft de toegang tot onderkomens voor vrome pelgrims zoals in kloosters, kerken en lazaretten. En als het ook aan het einde afgestempeld is in Santiago blijft het een waardevol getuigschrift dat we zeker ooit als het zover is, aan de hemelpoort zullen tonen.

De terugweg naar ons appartement voert ons door de wijk Triana. Aan het begin ontwaren we het beeld van een flamenco-danseres. In de Calle Pureza passeren we het Teatro Flamenco. Vanavond om kwart over negen is er een voorstelling . Die gaan we subiet bijwonen