Dag 59 —> Warga 11 km

2 juli 2019 - Schiphol, Nederland

Om kwart voor vijf noodt de wekker ons op te staan. Voorzien van 20 meter nopjesfolie (1 m breed) een rol plakband en een bos touw spoeden wij ons naar het vliegveld dat we door dichte mist na enig mis rijden  vinden. Trappers en stuur eraf, zadel naar beneden en inpakken kost ons dik een uur. De rechter trapper zit met een normale schroefdraad vast terwijl de linker met een linkse draad uitgevoerd is. Handig om te weten.

In Porto loop je naar het vliegtuig en de kapitein staat onder bij de trap al praatjes te maken met de passagiers. De entourage is hier leuker dan op Schiphol, tenminste als het niet regent, ijzelt of stormt. Onderweg vertelt de gezagvoerder ook honderduit over de route die we vliegen en wijst ons op bijzonderheden zoals de stad Gouda als we daar overheen vliegen. Inderdaad, beneden herkennen we het markante stadhuis midden in de stad. Maar we zijn nog te hoog om mijn zuster achter haar huis te zien tuinieren.

De purser lijkt me ook een gay en ik vraag me af waarom dit zo’ n begeerd beroep is voor deze mannen. Misschien worden ze daarom wel juist aangenomen zodat de luchtvaartmaatschappij hoopt dat de stewardessen niet lastiggevallen worden. Zoals harems bestierd werden door eunuchen. 

Dit schrijvend zit ik te wachten bij band 7 voor de fietsen terwijl M zitting heeft bij band 2 voor de fietstassen. Daar komt M met de tassen. Daar komt band 7 met de fietsen. Als een stierenvechter ga ik die fietsen met mijn mes te lijf. Hier een haal in het de flank en daar een snee in de buik. Het bubbel-plastic valt in twee stukken ter aarde en de fiets kruipt als een kuiken uit het ei. 

In de trein stapt een jongeman in met een superlichte fiets. Hij is op de hoogte van alle moderniteiten op fietsgebied en vertelt ons dat er tegenwoordig zelfs al fietsradar is die waarschuwt voor achteropkomend verkeer. Zo is reizen per trein ook een leerzame activiteit.

Thuis halen we patat bij Dena en sla bij de 4=6 markt. We zien geen enkele verandering in het dorp. De wereld kan goed zonder ons. Dat is een geruststellende gedachte. We lezen de kilometerteller af die 3048 aangeeft en we overwegen volgend jaar weer Iberia te bezoeken. 

J O O S T   &   M A R G R I E T

Foto’s

6 Reacties

  1. Rik:
    2 juli 2019
    Joost, dat waren fantastisch mooie verhalen. Ik hoop dat je volgend jaar weer een reis maakt, met die verslagen erbij. Maakt mij niet uit waarheen jullie reizen, altijd vermakelijk om te lezen. Zeker wat het landschap en de cultuur betreft, maar je beschrijft ook de fijnbesnaarde binnenkant van je hoofd !😂. Welkom thuis.
  2. Gepke:
    2 juli 2019
    Welkom weer terug Joost en Margriet. We hebben erg genoten van jullie reisverhalen en mooie en soms grappige foto's ! Dat wordt vast wel even afkicken van het fietsen.
  3. Sieb:
    2 juli 2019
    Welkom thuis Joost en Margriet , ik heb genoten van jullie reisverhalen!
  4. @nnet:
    2 juli 2019
    Ik kan niet wachten tot jullie weer op stap gaan!
  5. Betty Beukers:
    5 juli 2019
    Welkom terug in Nederland. En mooi op tijd voor het grote feest.
  6. Vera:
    5 juli 2019
    Ooooh, wat moeten we de komende tijd zonder al die leuke verhalen!!! Nouja, zelf avonturen maken en beleven dan maar! Bis morgen!