Dag 58 —> Vila Nova da Telha 22 km
De bedoeling van vandaag is Vila Nova da Telha te bereiken, een gehucht op slechts één mijl afstand van de luchthaven. De afstand tot onze overnachtingsplaats bedraagt twintig kilometer en er is dus kalmte, rust en overleg nodig om die afstand in het voornoemde tijdbestek niet te snel te overbruggen.
De ochtend ben ik gekluisterd aan het TV-meubel dat mij een twintigtal Thaibox-wedstrijden voorschotelt. De boksers maken bij binnenkomst van de toernooihal eerst een buiging voor het portret van de nieuwe koning van Thailand en verrichten dan wat mysterieuze handelingen alvorens de strijd aan te gaan. Thai lijkt verder veel op kickboxen maar er is iets meer elleboogwerk toegestaan en de puntentelling is ook wat anders. Een en al resulteert in een zeer aanvallende vechtsport wat een lust is voor de ogen van de kijker maar minder voor de ogen van de deelnemers die bont en blauw geslagen worden.
M heeft de ochtenduren meer vredelievend besteed en wel aan winkelen. Ze wilde een T-shirt kopen doch kwam thuis met een niet nader te omschrijven kleinigheid voor kleinzoon S.
Tegen twaalven verlaten wij het pand en fietsen langs de oever van de Douro tot we aan zee belanden. Op het havenhoofd kijken we over de oceaan naar de oneindigheid van de lucht boven de horizon. Vijfduizend kilometer verderop ligt Amerika. Ik begrijp de drang die de ontdekkingsreizigers 600 jaar geleden hadden om te kijken wat er verderop te vinden was. En treur een beetje dat de hele wereld langzamerhand in kaart gebracht is.
Aan zee doen we ons in de rook van vele braadvuurtjes tegoed aan onbeschrijflijke heerlijkheden die we afronden met een kop espresso. De cafeïne maant de maag tot rust en zet de hersenklieren aan tot het produceren van denksappen. Zo ongeveer moet het werken denken wij als amateur-fysioloog.
De wekker zetten we om kwart voor vijf, want we moeten nog naar het vliegveld fietsen en onze rijwielen comprimeren en inpakken. Daarvan volgt morgen het verslag en besluiten dan dit reislog.
