Dag 40 —> Magnac-sur-Trouve (73 km)

In het kermishotel hebben we uitmuntend geslapen. We beginnen altijd de ingestopte lakens aan het voeteneinde los te maken - we zeggen dan dat het voetenbevrijdingsfront in actie komt. Soms word je dan nog steeds gekweld door een opstaande plank bij je voeten, maar die ontbreekt ditmaal, zodat je op je rug liggend met je hakken buitenboord de ideale rustpositie hebt zonder dat het kniegewricht onder spanning staat. Geen kermisbed dus!

Aan het ontbijt zitten we naast de familie Knor die een lekker hapje onder tafel heeft staan. Zo dadelijk zal de serveerster het gaaswerk met inhoud in de frituurpan laten zakken en het er na drie minuten weer uithalen. Het is M gelukt ongemerkt een foto van onze buren te nemen. 
 

De weg voert door een afwisselend landschap. Korenvelden, kastelen, klaprozen en kastanjebomen wisselen elkaar af. M maakt regelmatig een foto van een gerstveld. Jeugdsentiment van een boerendochter? 
 

Hoe noordelijker we komen hoe meer vlinders we zien. Opeens allerlei zwart-wit gevlekte botervliegen. Obsindentify vertelt  ons dat het dambordjes zijn. Alle dieren hebben van Adam en Eva hun naam gekregen in de Hof van Eden. Dus kenden A en E het damspel, zo concluderen wij. En  Kaïn en Abel, speelden die ook wel eens een potje? En sloeg Kaïn zijn broer dood na een verloren partij?

 En ontleent het damhert zijn naam ook aan de witte vlekken op een reebruine achtergrond? 

Nu zitten we in Magnac. Vanaf Faro hebben we er nu 2045 km op zitten. Volgens Pocket Earth is het nog 1129 km naar Wergea. Opgeteld is dat  3174 km. 
 

In appartementen zijn we allerlei (on)nutte dingen tegengekomen als diverse koffiezetmachines, strijkbouten en strijkplanken, knoflookpersen, bidets, haardrogers en douches met waterstralen die onverwachts je lichaam van vier kanten met koud water aanstralen. Maar een personenweegschaal zijn we nergens tegengekomen. We zijn benieuwd hoeveel kilootjes onze afvalrace op zal leveren.