Dag 37 —> Commensacq (84 km)

In Frankrijk zijn nog echte postkantoren en een daarvan verblijden wij met een bezoek. We worden opgewacht door een dame die ons verwelkomt en aan wie we een tas vol overbodig spul aanreiken. Ze zoekt een passende doos en weet het meeste van onze spullen daarin te stoppen. Uiteindelijk blijken al onze zaken net vier kilo te wegen; we hadden daarvoor het idee van een reusachtige winst, maar ook met vier kilo moeten we blij zijn. M schrijft het adres op de doos van dochter R in St Anna en gebruikt als afzender ons eigen adres in Wergea. Dit vergt enige uitleg bij de vriendelijke inpakster maar na uitleg van M dat we adresloze fietsers zijn, wordt dat geaccepteerd. We betalen met ons pasje en Klaar is Kees!

Nu komt het afdelingshoofd Mw. Bulstronk ten tonele. Ze ziet dat er een verkeerde doos gebruikt is. We moeten de internationale hebben. Weer treedt de vriendelijke inpakster in actie. Ze trekt haar warme vest uit en begint met het overpakken, Onderwijl heeft M zich aan een tafeltje gezet en vult opnieuw bestemming, afzender en inhoud in. Nu is Kees voor de tweede keer klaargekomen en kunnen wij van start. 

Het weer is ons deze dag genadig. Koel en later op de dag zoel. De temperatuur komt niet boven de 23 graden. Hoogtemeters vallen ook erg mee. Dank zij humane temperaturen hebben we de Route de Iberica ook kunnen doen. We moeten er niet aan denken wat er allemaal (niet) gebeurd zou zijn bij kookpot-temperaturen van veertig graden of meer.

De weg is bochtloos en voert door akkerbouw, bossen en overwoekerde heidevelden. M noemt alle planten op die ze in de berm ziet groeien en warempel, het lijkt wel Wergea. Na 84 kilometer bereiken wij ons doel van vandaag. Voor een sober onderkomen zitten wij nu in de tuin in de schaduw met een glas bier. Straks brood met camembert die nog niet gesmolten is, ook met dank aan de weergoden.