Dag 35 —> Merida 70 km

Een aangename dag. Wel zon maar niet te warm. Weinig asfalt behalve soms in een dorp. Weinig geklim afgezien van het continu glooiende bedrijf.

Van Zafra leidt ons een keienpad naar Los Santos de Maimona. Dan fietsen wij mijlenver langs de Camino die we met lopende pelgrims delen. In Almendralojo drinken wij koffie en zien daar allerlei oude bekenden: een Frans echtpaar waarvan de vrouw ons steeds enthousiast toelacht en een man die vast een geleerde is die op een nieuwe formule zit te broeden en weinig aandacht lijkt te hebben voor de wereld buiten zijn hersenpan. Zijn vrouw lijkt dus te lijden aan een gebrek aan echtelijke aandacht. Verder twee Duitse vrienden, vijftigers, die al vele toeren gemaakt hebben.

Dan komen we op een kaarsrechte steenweg die pal naar het noorden voert. Wijnranken en olijfbomen wisselen elkaar af. We zien rook en ontwaren kolenbranders die wijnstokken tot houtskool transformeren. 

We hebben respect voor pelgrims die dit traject te voet doen onder een brandende zon. Maar we zien ze niet: we denken dat ze vroeg op pad gaan en rondom de noen het wel gezien hebben voor de dag.

Vlak voor Merida zien we rechts witte rook en links zwarte rook. Het lijkt wel het Vaticaan dat in diaspora verwikkeld is. De witte rook komt uit een soort grasdrogerij en de zwarte van branden van het verdorde land. Ik moet hoesten en krijg tranende ogen.

Dan bereiken we Merida. We overnachten in de Albergo op bed nr. 10 en 12. Straks uit eten met de andere gasten.