Dag 34 —> Zafra 56 km

We rijden weg in een koude wind die ons noopt onze trui aan te trekken die grotendeels van de dag ook aan blijft. We hebben Andalusië reeds verlaten en bevinden ons nu in Extremadura. Het landschap is nog onveranderd hetzelfde: grasland met eikenbomen. Op open plaatsen zien we ook aanplant van nieuwe eiken maar zien nergens Zwarte Varkens rondscharrelen. Dat roept allerlei vragen op: (a) Hoe is het verdienmodel van een eikenplantage: de eikels, de kurk, het eikenhout; wat brengt de centen in het laatje? (b) Leveren kurkeiken ook eikels? (c) Waarom lijkt het blad van de kurkeik helemaal niet op dat van de gewone eik? Het zijn toch verwanten? Of kan een boom zomaar zijn blad kiezen, net als een vrouw haar oorhangers?

Na 30 kilometers komen we op een colletje en daar voltrekt zich een wonder. Achter ons de bekende eiken van de Sierra Moreno en voor ons korenvelden in het glooiende landschap van Extremadura. Haver is hier een populair gewas, maar het aantal graankorrels per stengel lijkt ons vrij mager. Geen vetpot, net zomin als de eikelcultuur.

We arriveren in Zafra, een middeleeuws stadje met poorten, pleinen en een kasteel. We verblijven in een hotel in het centrum met de schone naam Las Palmeras op het Plaça Granda dat zich tooit met één ster en een zeer billijke vergoeding vraagt voor een wonderschone kamer met uitzicht op twee uivers die hun jongen opvoeden op een nest op een naburige schoorsteen. Het kan niet beter. Het bier smaakt prima, de olijven zijn zacht en sappig en de waard vriendelijk.

Ooit bracht de Leeuwarder Courant een goed-nieuws editie uit. Een heel verhaal over de fietser X die het spoor bij de Schans naderde. De bomen gingen neder. X remde en kwam tot stilstand. De bomen gingen weer omhoog en X vervolgde zijn weg. De LC stond vol met dit soort positieve nieuws en de lezer verlangde heftig naar de nieuwe dag met een krant vol bloed, ergernis en ruzie .

Wij van deze Reisblogger realiseren ons dat het verslag van vandaag vrij bloedeloos is. Excuses, we gaan zeker op zoek naar confronterende zaken, naar schrijnende verhalen en naar weerzinwekkende asymmetrieën. Voorlopig zult u het hier mee moeten doen.