Dag 14 —> Torremayor (69 km)

Merida ligt nog 90 km verderop en we vinden op internet nog overnachtingsplaats 20 km daarvoor. Ja, 90 km is in Nederland een leuk tochtje maar we hebben toch nog wel wat bagage en dat op-en-af rijden gaat je toch behoorlijk in de benen zitten. 
 

Om acht uur verlaten wij ons welluidende hotel en een uur later arriveren we in Spanje en wel in Badajoz aan de Guadiana. We steken die rivier over, zien resten van weleer: stukken stadsmuur en een poort maar vooral veel weinig sierlijke hoogbouw. Het lijkt erop dat een groot deel van de bevolking van Extremadura in deze stad zijn heil heeft trachten te vinden. Het andere deel is ooit naar Zuid-Amerika gevlucht om de armoe te ontlopen. 
 

Het blijkt dat de route van vandaag extreem vlak verloopt, we volgen een hele tijd een irrigatiekanaal dat zich zigzaggend door het landschap een weg zoekt. Plotseling een wegafsluiting en een groot bord:

ATENCION -Camino Cortado - Peligro de Derumbe

Gelukkig bestaat er Google Lens, en we lezen:

AANDACHT - Weg Gesneden - Invalsgevaar

Van zulke dingen trekken we ons nooit te veel aan, maar na enige kilometers blijkt dat er echt een stuk uit de weg gesneden is. Als we een touw bij ons hadden, dan konden we onze tassen en fietsen laten zakken om daarna zelf ab te seilen. Aan de andere kant waren er dan trouwens geen problemen, Helaas Sinterklaas: we hebben geen touw en moeten terug en vervolgen onze rit over de hoofdweg.

Het is nog steeds aangenaam van temperatuur, nog steeds die koele oostenwind. Maar ons bereikten berichten over hevige regenbuien in Zuid-Spanje en op Sardinië..  Ook hier lijkt het weer te veranderen, de lucht betrekt.

M: Ik voel een spetter .

J: Ik zie een spetter

M: Doorrijden dan maar.

Om 15:30 arriveren we dan in Hotel Rural Vila  Torre Aguilla. Antieke boel in de goede zin des woords. M zwemt terwijl J dit verslag typt met een lauw biertje uit de fietstas . Aan Wereld-en Levensproblemen komen we vandaag niet toe.