Dag 13 -> Frias de Albarrecin 28 km

Het ontbijt kost E 3,= p.p. en is prima. De druilregen waarmee we ontwaakt zijn, is opgehouden doch er waait een ijskoude wind. Via de stegen van Albarrecin solexen we naar beneden en volgen de weg die kilometers lang door een kloof voert met onverwachte wendingen. Naast de weg ruist een rusteloos riviertje, blij met het water dat de nacht hem geschonken heeft.

Regelmatig komen we langs rustplaatsen waar het bij zomerdag goed toeven moet zijn onder lommerverschaffende bomen.

Nu blaast echter een ijskoude wind langs onze benen en we overwegen een lange broek aan te trekken. Doch de regen dreigt en omdat menselijk vel sneller droogt dan plantaardig katoen, besluiten we het zo te houden.

Gelukkig is er in Calomarde een café en het kop koffie doet eerst dienst als handenwarmer alvorens het soldaat wordt gemaakt. Dan nog een klim van 250 meter, waardoor we ook iets opwarmen. Dan een paar km naar beneden razen waarbij de lessen over onderkoeling van de kanoclub door mijn hoofd schieten.

In de herberg in Frias blijkt de kachel aan te staan op onze kamer. Dat is een ongekende zegening. Onder de dekens pakken wij onze boeken. M verdiept zich in ‘ De Onderwaterzwemmer’ van Thomese en ik ga verder in ‘De Donkere Kamer van Damocles’ van Hermans. Gek genoeg had ik die nog nooit gelezen. Of ik ben alles vergeten. 

Eten kan hier tussen 19:00 en 21:00 hetgeen voor Spaanse begrippen extreem vroeg is. Nu is het 15:31 en mijn voeten worden langzaam warm. M is in slaap gevallen en ziet er nu heel onschuldig uit. Zo meteen maar verder in W.F.H. Ik dacht ‘Don Quichot’ op mijn E-reader te hebben staan, maar het is een navertelling van ... ( kan niet op zijn naam komen; schreef ook: Jantje zag eens pruimen hangen). Daaraan ga je niet beginnen , wel jammer want overmorgen fietsen we in La Mancha tussen de windmolens van D.Q. 

Eens kijken welke kant ze opdraaien. In Nederland doen de klassieke molens het allemaal tegen de klok in als je de wieken bekijkt met de wind in de rug . Dat itt moderne windturbines die het precies andersom doen.

ja, asymmetrie is een boeiende materie. Neem bijvoorbeeld de schol. In zijn jeugd een gewone symmetrische vis. Maar in de pubertijd gaat hij op zijn linkerzijde liggen en zijn ogen verplaatsen zich langzamerhand naar rechts. Zijn alle platvissen zulke rechtsdraaiers? En zijn er ook linksdraaiende schollen? En hebben mensen ook een voorkeurszijde om op te liggen?

Ik ga nu even languit op mijn rug liggen. Lekker symmetrisch.

.