Dag 12 —> Albarracin 43 km

Teruel, ons vertrekpunt van vandaag, is ‘s avonds na zessen een echte Spaanse stad met geklede wandelaars en nog meer glaasjes drinkende terrasbezoekers, soms gesterkt met een zakje chips.

De stad staat vol merkwaardige gebouwen, volumineuze trappen en rijk versierde torens. Een bijzondere mix van Rococo, Art Nouveau en Hundertwasser. Steeds worden er keramische elementen van contrasterende kleur gebruikt.

Op het postkantoor zenden wij 13 kg kampeerbagage huiswaarts; de beambte is een half uur bezig met een ingewikkeld formulier. Hij moet weten wat er allemaal in zit en hoeveel. Wel, zeggen wij: 5 kg tent, 5 kg kleren en 3 kg slaapzakken.

Dan op weg naar Albarracin. De eerste helft toont soms de roestbruine aarde van omgeploegde akkers maar meestal 50 kleuren groen van allerlei grasachtige gewassen variërend van het prille groen van jeugdige tarwe tot het bijna blauwe groen van prei.

De tweede helft voert door pijnbossen en grillige rotsformaties. Steeds als de wind even aantrekt waait er een wolk stuifmeel de weg over in een poging ons weerloze fietsers te bevruchten. Maar goed dat mensen zich niet op die manier voortplanten. Er schijnt hier ook geboulderd te worden want ergens ontwaren we zelfs een bord met een klimverbod (een wit bord met rode rand en dwarsstreep en daarop een klimmer in actie).

Dan suizen we kilometers naar beneden naar Albarracin en moeten daar nog allerlei capriolen uithalen om ons logement te vinden in dit merkwaardige vestingstadje dat gebouwd is op een berghelling.

Een mooi onderkomen voor E40,= met heerlijke douche en een waslijn voor onze gekuiste fietskledij. Straks het stadje in!