Dag 46 —> Villa de Barrio 59 km

We zijn nu in Galicië en dat is te merken. Als we vertrekken is het zicht 100 m. Een klein spetterregentje kan ons amper nat maken. We hebben voor de noordelijke variant gekozen die via Laza voert.

De mist trekt langzaam op en een bergachtig landschap ontplooit zich aan ons blikveld. Laaghangende bewolking en mistflarden geven het landschap een beetje Iers uiterlijk. Dorpjes passeren we met lage huisjes die vaak verlaten zijn.

We worden door onze navigator op zeker moment een binnenweggetje opgestuurd en vragen ons af waarom. Het is een soort afkorting. Een gemene hond achtervolgt mij en bijt een aantal keren in mijn fietstassen. Nou, beter dan in m’n kuiten. Zou hij de stinkkaas ruiken? Gelukkig laat hij M met rust. Zij straalt dan ook meer gezag uit.

In Alberguera willen we overnachten doch die faciliteit bestaat niet meer volgens de uitbater van de bijbehorende bar. De tent hangt vol beschreven Jakobsschelpen. Ook wij zetten onze naam op een blanco exemplaar. De oogst van deze dag bedraagt ca. 20 schelpen. Wat zal de waard er mee doen? Aan de muren en plafond is geen plaats meer. We denken aan een benzinebad om de opschriften te verwijderen. Dan kunnen ze opnieuw beschreven worden.

Dan door naar Vilar de Barrio. We treffen er een hypermoderne Albergo aan. Op de zaal zijn nog twee onderbedden vrij. Eerst maar het verslag en dan onder de douche.

Nog drie dagen en dan hopen we in Santiago te zijn. De vorige keer - ca zeven jaar geleden - arriveerden we daar ‘s avonds laat. De volgende dag werd er een non-stop mis gehouden, de hele dag door (in dit geval dus de godganse dag). Het was dan ook een hoogtijdag die ons aanvankelijk ontgaan was: Maria-hemelvaart! Het gigantische wierookvat werd door acht sterke mannen tijdens elke mis door de propvolle kerk gezwaaid. Misschien een idee voor leeglopende kerken in Nederland?