Dag 37 —> Galisteo 75 km

Gisteren kwamen we dus om zes uur aan in Caseres in pension Cesar. Na verplichte acties - opschonen & bloggen - doken we de stad in. We logeerden pal in het centrum en verkenden de omgeving. Tientallen pleinen, ommuurd door eeuwenoud gesteente en steegjes die opeens uitkijk gaven op de onmetelijke vlaktes van Extremadura. Straatjes waar de jeugd ongestraft kan voetballen. Weinig verkeer en alle ramen zijn voorzien van een stevig traliewerk zodat glasschade schier onmogelijk is.

Moe en hongerig liepen we langs restaurants aan het Plaza Centrala alwaar we ingevangen werden door een dienster van één van de tenten. M probeerde te ontsnappen door te melden dat ik vegetariër ben. Met dat gegeven had de juffrouw echter extra beet: allerlei eetbaars heeft ze voor dat soort gehandicapten. Snel voorziet ze een tafeltje van een tafelkleed zodat we niet meer kunnen ontsnappen. Liever nog had ze ons een servet voorgebonden of ons aan de stoel vastgekluisterd met handboeien.

Vanmorgen vertrokken wij met lege maag en hopen zo spoedig mogelijk een bar tegen te komen. Dat is pas na 10 km het geval. Daarna fietsen we de wijde vlaktes in en komen op een goed moment bij een gigantisch stuwmeer dat de Taag blijkt te zijn. We volgen het water, klimmen, dalen, stijgen, zakken, puffen en blazen uit. 

Het landschap verandert. Grote schuren, gemetseld met een verband dat ruimte geeft voor veel gaten zien we. Mais is gemaaid. Het wordt warmer. Nog eens insmeren. 

In Galisteo vinden we onderdak. Een lekkere ruimte waar je zelf kan koken. Bier uit de koelkast voor 1 euro. WiFi aanwezig. Eerst maar het nieuws bekijken. Boris Johnson zal het vertikken om maar één euro aan Europa te betalen. Die zal wel de nieuwe premier worden.  En Engeland wordt over 30 jaar de 51-ste staat van Amerika. Dat voorspellen wij.

Nog 4 weken, en dan begint de Tour. Zou Dumoulin weer helemaal OK zijn? We hopen het en wijzen hem bij dezen aan als winnaar. Onze Tweede voorspelling.

Caesarion van Tommy Wieringa heb ik bijna uit. Grappig verhaal met vooral boeiende observaties. Juweeltjes zijn daaronder. ‘Die brutale derde’ , zo ongeveer omschrijft hij zijn lid als hij vriendschap ontwikkelt met een aardig meisje. Zo ongeveer als Don Quichotte niet zonder Sancho Panza kan, maar wel in een andere sfeer vertoeft.