Dag 27 —> Santa Cruz de la Salceda (59 km)
2 juni 2023 - Santa Cruz de la Salceda, Spanje
We verlaten Peñafiel met volop zon. Een koele oostenwind blaast ons in het gezicht. Na een half uur is het toch tijd om ons in te smeren, iets dat we de laatste dagen achterwege konden laten. Achter ons zien wij het kasteel van Peñafiel dat we gisterenavond niet meer bezocht hebben vanwege hevige plensbuien. Om ons heen zien we op veel bergtoppen bouwwerken die wellicht kastelen of kasteloïden zijn.
Het dal van de Duero volgend komen we aan in het bergdorp Roa waar we koffie drinken en M even later in haar lievelingswinkel de Dia twee kostelijke koeken weet te bemachtigen die we bij de ingang oppeuzelen. Ik voel mij schuldig want iets verderop zit een bedelvrouw en we hebben haar nix gegeven.
Via een kaarsrechte autoluwe autoweg bereiken we Aranda de Duero, een stad met 30.000 inwoners, dus een metropool vergeleken met alles in de wijde omgeving. Het begint te spetteren dus trekken we onze jassen aan die al weer snel uit kunnen en binnen natter geworden zijn dan aan de buitenkant.
In Santa Cruz komen we aan en zien aan de andere kant het aroma-museum dat om vijf uur open gaat, dat is over twintig minuten. Tijd dus voor een paar Spaanse Merkwaardigheden:
SM1: De kerkklokken zijn hier niet erg welluidend. Ze klinken ijzerachtig en missen de gonzende galm van onze bronzen klokken. Net of ze allemaal een barst hebben.
SM2: Op een terras gezeten zagen we een moedermus haar meehippende kleintjes opgepikte kruimels voederen. Dat heb ik nooit in Nederland gezien. Ik heb het idee dat de nestverlaters bij ons zelfsupporting zijn. Maar zou het iets specifieks zijn voor de Spaanse Mus?
SM3: Als fietser word je door automobilisten met veel egards bejegend. Ze halen je erg ruim in, tenminste als de omstandigheden dat toelaten.
Het is interessant om te horen dat jullie onderweg zijn gestopt in het bergdorp Roa voor een kopje koffie en dat M haar favoriete koeken heeft kunnen bemachtigen. Het is begrijpelijk dat je je schuldig voelt over het niet geven aan de bedelvrouw iets verderop. Het is altijd een persoonlijke keuze om wel of niet te geven, maar het tonen van compassie en zorg voor anderen is iets waar velen naar streven.
Aranda de Duero klinkt als een intrigerende stad, zelfs met een bevolking van 30.000 inwoners. Het weer dat begint te spetteren kan soms voor ongemak zorgen, maar het lijkt erop dat jullie goed voorbereid waren met jassen. Het is jammer dat de jassen van binnen natter werden dan aan de buitenkant, maar dat zijn de kleine ongemakken van reizen.
Wat betreft de Spaanse Merkwaardigheden die je noemde, het is fascinerend om te horen over de verschillen die je opmerkt tussen Nederland en Spanje. De kerkklokken die ijzerachtig klinken en het gedrag van de moedermus met haar kleintjes zijn zeker unieke observaties. Het kan zijn dat deze specifieke kenmerken van de Spaanse omgeving te maken hebben met de plaatselijke tradities en omstandigheden.
Vanuit onze luie tuinstoel zagen wij dagenlang moeder Merel in het gras druk in de weer een maaltijdworm te scoren die ze dan weer deelde met haar kinderen die voortdurend om haar heen bleven hippen.
Na een week had ze er genoeg van.
Wat een mooi afwisselende omgeving met kastelen, dorpen en de ruimte. Zin om zo een paar dagen mee te fietsen. Veel plezier👍🍀