Dag 19 —> Cortijos Nuevos 71 km
23 mei 2019 - Cortijos Nuevos, Spanje
Na een 15-tal kilometers bereiken we het spoor weer dat van verre te herkennen is aan de vervallen stationsgebouwen. In contrast daarmee zijn de voorzieningen die getroffen zijn om dit fietspad op de kaart te zetten. Om de 7 km een picknickplaats met nieuwe boomaanplant, hekken langs de kanten, aanfloepende tunnelverlichting op zonnestroom, nieuwe fietsersbruggen over autosnelwegen, een redelijk wegdek, waarschuwingsborden met kruisingen met de meest obscure landweggetjes die er maar ziijn. We komen ook een voetganger tegen met een spuittank op zijn rug. Waarschijnlijk treedt hij op tegen exoten zoals een reusachtige distel die hier en daar langs het spoor staat.
Stationsgebouwen doen soms dienst als parkeerplaats voor landbouwwerktuigen en soms als schaapskooi. Daarmee meteen de vraag over de schaapherder die we gisteren zagen: waarom heet hij ‘herder’ en wordt zijn collega die zich over ganzen ontfermt ‘hoeder’ genoemd?
En het spoor: welke gevoelens wekt het op? Vooral het idee dat het platteland ontvolkt raakt. Vroeger moet het leven hier getierd hebben in al zijn facetten: liefde en haat, handel en diefstal, naobuurschap en moord. Dat alles is verdwenen. Maar nostalgie maakt plaats voor bewondering omdat het spoor nu een nieuwe rol krijgt. Phoenix.
In de bar hieronder drinken we paar glazen bier. Amstel. Het is zes uur en in de supermarkt slaan we wat zaken in voor morgen: 2 sinaasappelen, een brood, een stuk kaas, wat nootjes en 4 yoghurtjes. Op een terras speelt iemand gitaar. We zijn in Andalusië beland.
Dan over de dierensymmetrie. Gewone symmetrie (het bezitten van een spiegelvlak) is eigenlijk regel. De zeester heeft er zelfs vijf! Een zinniger project is dus een inventarisatie te maken van uitzonderingen daarop. We hadden al de platvissen, slakken en veel schelpen. Verder kende ik de narwal, waarvan de linker slagtand uitgroeit tot een soort voelspriet dan wel wapen. En fietser J wist te vertellen (hij is boerenzoon) dat de berenlul (dus van het varken) een kurkentrekkervorm heeft.
Maar nu het trieste van dit onderzoek. Alles lijkt al uitgevogeld zo blijkt uit een Wikipedia-artikel. Kruisbek en potvis en nog veel meer dieren worden daar onder de loep genomen. Maar het zwijn ontbreekt. De amateur-zoöloog is dus nog steeds onmisbaar in de wetenschap.
Het is natuurlijk wel vakantie dus ... geniet ervan, met en vooral zonder diepe gedachten.
En over koeien met hun vlekken kan je twisten.