Dag 19 —> Cortijos Nuevos 71 km

23 mei 2019 - Cortijos Nuevos, Spanje

Na een 15-tal kilometers bereiken we het spoor weer dat van verre te herkennen is aan de vervallen stationsgebouwen. In contrast daarmee zijn de voorzieningen die getroffen zijn om dit fietspad op de kaart te zetten. Om de 7 km een picknickplaats met nieuwe boomaanplant, hekken langs de kanten, aanfloepende tunnelverlichting op zonnestroom, nieuwe fietsersbruggen over autosnelwegen, een redelijk wegdek, waarschuwingsborden met kruisingen met de meest obscure landweggetjes die er maar ziijn. We komen ook een voetganger tegen met een spuittank op zijn rug. Waarschijnlijk treedt hij op tegen exoten zoals een reusachtige distel die hier en daar langs het spoor staat. 

Stationsgebouwen doen soms dienst als parkeerplaats voor landbouwwerktuigen en soms als schaapskooi. Daarmee meteen de vraag over de schaapherder die we gisteren zagen: waarom heet hij ‘herder’ en wordt zijn collega die zich over ganzen ontfermt ‘hoeder’ genoemd?

En het spoor: welke gevoelens wekt het op? Vooral het idee dat het platteland ontvolkt raakt. Vroeger moet het leven hier getierd hebben in al zijn facetten: liefde en haat, handel en diefstal, naobuurschap en moord. Dat alles is verdwenen. Maar nostalgie maakt plaats voor bewondering omdat het spoor nu een nieuwe rol krijgt. Phoenix.

In de bar hieronder drinken we paar glazen bier. Amstel. Het is zes uur en in de supermarkt slaan we wat zaken in voor morgen: 2 sinaasappelen, een brood, een stuk kaas, wat nootjes en 4 yoghurtjes. Op een terras speelt iemand gitaar. We zijn in Andalusië beland.

Dan over de dierensymmetrie. Gewone symmetrie (het bezitten van een spiegelvlak) is eigenlijk regel. De zeester heeft er zelfs vijf! Een zinniger project is dus een inventarisatie te maken van uitzonderingen daarop. We hadden al de platvissen, slakken en veel schelpen. Verder kende ik de narwal, waarvan de linker slagtand uitgroeit tot een soort voelspriet dan wel wapen. En fietser J wist te vertellen (hij is boerenzoon) dat de berenlul (dus van het varken) een kurkentrekkervorm heeft.

Maar nu het trieste van dit onderzoek. Alles lijkt al uitgevogeld zo blijkt uit een Wikipedia-artikel. Kruisbek en potvis en nog veel meer dieren worden daar onder de loep genomen. Maar het zwijn ontbreekt. De amateur-zoöloog is dus nog steeds onmisbaar in de wetenschap.

Foto’s

7 Reacties

  1. Puck en Cor:
    23 mei 2019
    Voor Joost: ook wij zijn zelfs niet symmetrisch !!
  2. Rik:
    23 mei 2019
    Steeds meer hogere gedachten tijdens het fietsen, Joost. Dus deze kan er ook nog wel bij. Hoe kan het, dat het gezicht van iemand die we zeer goed kennen , zoals onze eigen partner, in de spiegel wat scheef en vreemd lijkt? Bestaat er wel mathematische symmetrie in een levend wezen? Of is het alleen maar een richtinggevend principe?
    Het is natuurlijk wel vakantie dus ... geniet ervan, met en vooral zonder diepe gedachten.
  3. Joost-Margriet:
    23 mei 2019
    Cor: Ortliebjes zijn een beetje miskoop. Bij weinig bagage kan je ze niet ‘inbinden’.
  4. Joost-Margriet:
    23 mei 2019
    Rik: meest asymmetrisch is nog onze kuif. Dus hebben kale partners ook dat bevreemdende op hun partner?

    En over koeien met hun vlekken kan je twisten.
  5. Marjan:
    23 mei 2019
    Dat fietspad is vast met EU-subsidie aangelegd, zou mij niet verbazen in elk geval. Vandaag gestemd!
  6. Roos en Erik:
    23 mei 2019
    Mochten jullie nog zo’n deurknop vinden op een marktje, dan houd ik mij aanbevolen. Zijn jullie nu de heuvels uit?
  7. Joost-Margriet:
    23 mei 2019
    We zullen uitkijken. Maar het is een klopper en geen deurknop .