Dag 16 —> Miajadas ( 61km)

We worden gewekt door muziek op straat, een trage mars lijkt het, zoiets als ‘Just a closer walk with thee’. We openen het raam - we wonen ditmaal begane gronds - en zien een militair muziekkorps. Op het vaandel lezen wij ‘Les Grenaderos de Aragón’,  Voorop loopt een priester die de wijwaterkwast met verve hanteert. Achter hem loopt een misdienaar met een grote paraplu.  Ondanks de regen zijn er veel toeschouwers, de meesten gewapend met regenscherm.  ¿Wat is hier aan de hand? We vragen het een voorbijganger die ons raam passeert. Hij wijst naar boven. Daar zien we een tweedekker een reusachtige reclametekst slepen. ¿Een nieuw wasmiddel? We nemen een foto, waarop naderhand het volgende te lezen is: “DAMOS GRACIAS A DIOS POR LA LLUVIA”, ofwel, “de Heere wordt bedankt voor de regen”. Nu begrijpen wij de Spaanse dank na een zo lange periode van droogte. Achter de muziek lopen boeren in hun zondagse pak met een schop over de schouder terwijl de boerinnen uitgedost zijn in de mooiste klederdrachten van heinde en verre. Ze zingen een betoverende liederen waarbij ze zichzelf begeleiden met castagnetten en daarbij een soort klompendans uitvoeren  Wel een verademing vergeleken met die boerenprotesten bij ons in het land. Na enig goochelen vinden we op Wikipedia het lemma dat dit gebeuren omschrijft: “Ceremonia de Acción de Gracias por el Agua Celestial”. De stoet wordt besloten door een soort Zwarte Pieten die lekkers rondstrooien: kleine koekjes, minimarsjes en gefrituurde ansjovisjes.

Ja, lieve lezer, zo had het natuurlijk moeten gaan. Maar nix van dat al. De regen stelt niet veel voor en we verlaten Mérida in onze trui. Een paar kilometer verder trekken wij dan toch weer ons regenjak aan dat we kort daarna weer opbergen. 
 

Tot San Pedro de Mérida is het uitkijken geblazen met het drukke verkeer, vooral omdat er geen vluchtstrook is waar je redelijk veilig bent als fietser. 

Daarna volgen wij twintig kilometer een irrigatiekanaal dat hier wel vol water zit. Er moet veel water weglekken tussen de betonelementen want we zien aan de overkant een weelderige begroeiing van frisgroene flora. Daarachter bouwland met Spaans Graan dat de Orkaan zeker zal Doorstaan omdat het kortstengelig is (zomergerst volgens M).
 

Wij zien een hop vliegen, dan nog twee en even later een hele familie. Een nieuwsgierige hop vliegt minstens een kilometer met ons mee: wij over de weg en hij tussen het geboomte. Mooie vogels zijn het en eeuwig zonde dat ze zo bejaagd worden voor de bierfabricage. 
 

Nu zitten we op het terras van ons Hostel de las Palmeras. We buigen ons over de kaart. ¿Wat zal de dag van morgen brengen?