Dag 43 —> Tours (1 km)

18 juni 2023 - Tours, Frankrijk

Vandaag is het zondag, dus een rustdag. Met onze fietsen nemen we de trein naar Tours, een afstand van 110 km ofwel twee fietsdagen in dit op-en-neer landschap. Deze rustdag geeft dus zelfs een dag winst!

Achter een onooglijke deur en een sleetse gang ligt een riant appartement verscholen in de onmiddellijke nabijheid van het treinstation van Tours. In de koelkast staat een groot blik rood bier dat we met dankbaarheid consumeren. Met behulp van Google Translate begrijpen we ook de werking van de wasmachien waarmee we bijna al onze kleren kuisen. Het werd tijd daarvoor.

We maken een lange wandeling door de stad: eerst naar de Loire die hier krachtig onder de brug door stroomt. Is die rivier hier bevaarbaar? Ik peins over de avonturen van Remy in ‘Seul sur la Monde’ (‘Zonder Familie’ in de Nederlandse vertaling), een boek dat ik per dochter wel drie keer voorgelezen heb en daarna voor mijzelf ook nog twee keer. Kwam Remy ook in Tours?  Neen, ik ben mis. Op internet zijn verschillende fietsroutes te vinden die de route van Vasalis, Remy, de drie hondjes en het aapje volgen. Iets voor een volgend jaar?

Er is geen groter verschil dan tussen Poitiers en Tours. Dat zien we aan de brede allees, met schaduwgevende bomen in het middendeel waar fietsers, wandelaars, rollatorlopers en rolschaatsers  hun weg vinden. De tram in de binnenstad doet het hier zonder bovenleiding maar wordt gevoed door een derde rail waarvan alleen het deel onder spanning staat dat direct onder de tram zit. Waarom hebben wij niet dit soort systemen?

Vanaf de Loire keren wij huiswaarts via de oude stad. Op zeker moment belanden we in het epicentrum van gezelligheid. Tientallen terrassen laven honderden dorstige en hongerige vooral jonge mensen. Tours is een universiteitsstad en rooft de jeugd vanuit het platteland naar de Grote Stad.

We vervolgen ons pad, richting station. Sinds onze grensoverschrijding naar Frankrijk zijn de luiken roomwit. Nergens het lichtblauw van de Provence. Zal die kleur blijven overheersen tot aan België? Wij houden u op de hoogte.

Foto’s

5 Reacties

  1. Marjan:
    18 juni 2023
    Wat een mooie beschrijvingen van jullie wederwaren. Maar dat boek over Remy en Vasalis heet toch in NL vertaling Alleen op de wereld? Juffrouw Reiziger las er uit voor.
  2. Iris:
    18 juni 2023
    Zo, mooie stad zo te zien!
    Marjan heeft gelijk wat betreft de titel! Ik krijg meteen zin om het boek te herlezen.
  3. Joost-Margriet:
    18 juni 2023
    Het boek van Hector Malot ligt in Wergea!
  4. Astrid:
    19 juni 2023
    Hallo Joost en Margriet, sinds ik van Margriet de link naar jullie blog kreeg lees ik nu en dan even bij over jullie avonturen en geniet daar van! Mooie verhalen die mijn reislust aanwakkeren :) maar voorlopig doen we het hier met een week Wergea bloeit. Heel veel plezier!
    Groetjes, Astrid
  5. @nnet:
    20 juni 2023
    Alleen op de wereld heb ik maar 2x gelezen, ik heb dan ook geen dochters. Ik zou het niet kunnen voorlezen zonder minstens 2x in tranen uit te barsten. Al in het begin, als Remy, buiten medeweten van zijn moeder net verkocht aan de zwerver Vasalis, vanaf de laatste heuveltop van waaraf dat kan terugblikt op het huisje waar hij een gelukkige jeugd gehad heeft; hij ziet zijn moeder daar radeloos heen en weer rennen, op zoek naar hem.
    Zo rent tegen Pasen ook het schaap heen en weer waarvan het lammetje ter bereiding van ragoút is weggehaald. En verderop in het verhaal is er natuurlijk de smartelijke dood van Vasalis waarbij je het niet droog kunt houden. Of ging er eerst ook nog een hondje dood? Ik vrees dat ik het boek voor een 3e keer zal moeten lezen. Het zou heel goed zijn als de titel van modernere vertalingen Zonder Familie luidt. Eens kijken in de bib.