Dag 32 —> San Sebastian (10 km)

Alhoewel in de hostel kookgelegenheid was, gingen we gisteren bij de buurman een pizza eten; we waren te moe om te koken en wilden ook nog wat van de stad zien. De pizza’s worden opgediend in een transportdoos en je wordt geacht die zonder bestek te verorberen. M heeft de juiste techniek eerder door dan ik: omdat het baksel al voorgesneden is kan je er een punt uitpakken; aan de korst heb je stevig houvast. Probleem is dan nog de lange draden van de synthetische kaas tussen de punt en het ontpunte deel, maar die draden breken vanzelf als je de punt met een weids handgebaar een meter van haar oorsprong verwijdert. Overigens zijn het pizza’s van zelfrijzend bakmeel en doen eerder denken aan plevers (Groningse eierkoeken). Domino’s Pizza, onthoud die naam en mijd het!

De stad verbaast ons door de stijlvolle gebouwen; zelfs warenhuizen zijn gevestigd in monumentale gebouwen. De eetcultuur in de binnenstad is ook anders dan we tegenkwamen in grote Spaanse steden: weinig witgedekte tafeltjes met dubbele stellen wijnglazen maar des te meer fast food: cafetaria, burgerbakkerijen  en pizzatenten.

We willen wel met de trein naar San Sebastian , maar lopen dood op het internet wat vertrektijden betreft en het soort dienst. Dat laatste is belangrijk: op lokale lijnen mag de fiets onverpakt mee maar op andere moeten de rijwielen in procrustusdozen. Wielen eruit, stuur eraf, trappers losgedraaid, zadel naar beneden en voordrager eraf geschroefd. Dus besloten we gisterenavond eerst naar het station te gaan en poolshoogte te nemen.

Ontbijt is inclusief bij Aloha Hostel en het is weliswaar eenvoudig maar zeker niet karig. Bij het station treffen wij bemande loketten en er wordt een reis voor ons uitgestippeld door een zeer aardige dame naar San Sebastian met overstap in Miranda de Ebro. Een beetje rare heen-en-weer reis, maar 100% lokaal dus hoeven C&M niet ontmanteld te worden. 

Het is nu negen uur en de trein vertrekt pas half vijf, dus hebben we alle tijd om nuttige dingen te doen in Pamplona. Eerst naar de fietsenmaker. Via via komen we bij een geoutilleerd bedrijf. Helaas, Magura remmen hebben ze niet in voorraad. Ze verwijzen ons naar een ander bedrijf. Vervanging door een mechanisch systeem kan om vijf uur, maar dan hopen we al lang en breed in de trein te zitten. Dan maar morgen op zoek in San Sebastian. M had hetzelfde remprobleem een paar jaar geleden en heeft toen een degelijke klassieke Shimanu laten monteren in Palermo. Ik wil nu zonder meer van die oliedrukremmen af.  Zowel voor als achter.

Op naar  de kathedraal. Van buiten ziet het er erg sober uit, ja bijna armelijk. In dit soort Godshuizen kijk ik vooral naar de schilderijen die meestal veel te hoog hangen en slecht belicht zijn. Dat is overigens wel het behoud van die doeken want vandalen en licht zijn bedreigingen voor de schilderkunst. In een kapel stop ik. Ik zie een huiselijk tafereel in de timmerwerkplaats in Nazareth. Maria stopt een sok, Jozef hanteert de schaaf en de kleine Jezus  heeft de krullen in zijn hemd opgevangen en strooit die vervolgens op de vloer. Daar is een gevleugeld engeltje weer bezig die krullen op te rapen. Raadselachtige activiteiten die schreeuwen om duiding. Wat is hier aan de hand? Er moet toch ooit een preek aan gewijd zijn? Wie helpt ons?

Opeens valt mijn oog op Christoforos, de Christusdrager. Helaas waadt hij op de afbeelding niet door het water maar is kennelijk  in goede orde net overgestoken. 
 

Net zaten we in het park bij de rivier maar het werd te koud. Nu wachten we op het station met een kop koffie en een stuk KitKat. We komen de komende twee uur hier wel door.  Maar deze reislogger sluiten we vandaag af.