Dag 31 —> Pamplona (65 km)

11 juni 2024 - Pamplona, Spanje

De voorzieningen van onze hostel beperkt zich tot een koffie-automaat waarvan dan wel gezegd kan worden dat deze puike capucino fabriceert. Met deze drankversterking, brood en smeerkaas van Het Lachende Kalf sterken wij weer voldoende aan om op pad te gaan. Het is weer heerlijk fietsweer, zelfs aan de koude kant zodat wij onze jasjes het eerste uur maar aan houden. Om ons heen zien wij afwisselend haver, tarwe, druiven en olijven. Het pelgrimspad loopt dan weer links en dan weer rechts van de weg en verdwijnt dan plotseling achter een heuvel. Nog steeds stromen de peregrino’s richting Santiago. Bij Ciranqui zien we pelgrims steil afdalen naar een beek om aan de andere kant de helling weer via traptreden te beklimmen.
 

Op de berghellingen verschijnen stadjes, de huizen in alle schakeringen van geel. Plaatsen hebben vreemd klinkende namen, we zijn dan ook in Baskenland. Baskisch is een merkwaardige taal: niemand weet waar die vandaan komt en er zijn ook geen verwante talen. Die wijsheid dis ik nu trouwens op van Wikipedia en het is geen wonder dat zoiets voer is voor liquisten. En natuurlijk ook voer voor mij want zoiets kan nog wel een hypothese aan. 

Het zit namelijk zo. Lang geleden vluchtten een doofstomme man en idem vrouw naar deze contreien. Ze waren uitgestoten door hun gemeenschap die geen mensen met afwijkingen duldde. Het leven in deze streek, die nu Baskenland wordt genoemd, was goed: de bomen schonken hun voedzame vruchten,  de bijen lieten hun zoete honing stelen en van gevangen geiten verkregen de man en vrouw heerlijke melk. In zo’n situatie kwamen er natuurlijk kinderen die echter zonder taal grootgebracht werden. Maar al snel bleek dat je met kreten veel duidelijk kon maken en zodoende was de basis voor een geheel nieuwe taal gelegd. 
 

Bij Maneru stoppen we bij een wijnfabriek. Buiten staan geheimzinnige roestige apparaten die ooit van nut geweest waren. Welk nut? We kijken, gissen en geven de moed op. We trappen door en arriveren na 30 km in Puente de la Reine waar een supermarkt ons kefir en broodjes verschaft, hetgeen in een parkje soldaat gemaakt wordt.

We zijn ongeveer op de helft voor vandaag en we stappen vol goede moed op om het tweede deel te beslechten. Het valt tegen, de weg stijgt steeds en de wind wakkert aan en is pal tegen ons. We moeten hele stukken lopen. Zo nu en dan passeren autobussen ons waarbij ik binnensmonds iets lelijks zeg. Bovenop een bergkam staan twintig windmolens ijverig te draaien. Daarergens tussen is een pas waar onze weg heen voert. De wind trekt aan en zelfs nu we naast onze fiets lopen moeten we regelmatig stoppen om op adem te komen.

Eindelijk zijn we boven op de pas en kunnen nu naar beneden suizen. Maar ik doe dat met gemengde gevoelens. Mijn achterrem doet het nauwelijks meer.  Problemen met het hydraulische systeem. M had dat een paar jaar geleden op Sicilië en heeft toen haar hydraulische rem laten vervangen door een mechanisch exemplaar. Maar goed: moet ik nu zo weinig mogelijk remmen om mijn overgebleven rem te ontzien, of juist extra langzaam afdalen om in het geval de voorrem het ook zou begeven, van de fiets te kunnen springen zonder de nodige kleerscheuren op te lopen?

We komen aan in het hostel in Pamplona. Ik ben moe en aarzel wat te doen met die rem. Als ik morgen langs fietsenmakers moet, dan verliezen we een dag, en dat is jammer, want we moeten nog een hoge bult over om in St Jean-Pied-de-Port te komen. Maar morgen is het nog koel en daarna wordt het een stuk warmer. Die koelte kunnen we niet laten liggen. We gaan dus morgen op pad en laten in St Jean-P-de-P maar naar die rem kijken.

M is op stap om kersen te bemachtigen en komt net nu ik dit schrijf thuis - wonderlijke coincidentie. En dan nog iets over de afstand die je in dit soort landschap kan afleggen. Die wordt erg beperkt door de klimmerij en de daarin geïnvesteerde tijd krijg je nooit terug door de snelle afdalingen. Als je een steile berg opfietst met een snelheid van 5 km/h en afdaalt met 45 km/h, wat is dan de gemiddelde snelheid over het gehele traject? Neen, zeker geen 25 km/h. Voor de lezers hebben we de volgende formule afgeleid:

2/Vgemiddeld = 1/Vop + 1/Vneer

Dat levert voor het getallenvoorbeeld (met 5 en 45 km/h) een gemiddelde snelheid van 9 km/h.  En dat is een realistisch getal bij ons waar we dan nog geen rekening gehouden hebben met pauzes.
 

En we verheugen ons al op Franse kustwegen zonder noemenswaardige heuvels. Of dat ook zo uit zal pakken. Joost mag het weten!

Foto’s

3 Reacties

  1. @nnet:
    11 juni 2024
    Jezus! Het kan dus NOG gevaarlijker! Eerst over een drukke snelweg fietsen en nu bergaf met een rem die het haast niet meer doet. Zijn jullie levensmoe of zo? Ik hoop dat die fietsenmaker morgen 1) bestaat en 2) ter plekke het probleem oplost.
    Als ik zo lees over dat voortdurende stijgen vermoed ik dat de kilootjes eraf gevlogen zijn? Hebben ze in die onderkomens ook altijd een weegschaal klaarstaan?
    Morgen hopelijk wind mee! (Alhoewel... van tegenwind val je nog sneller af).
  2. Vera:
    12 juni 2024
    Ik lees julllie verhaal bij het ontwaken en nu ben ik helemaal wakker . Succes vandaag met die ene rem, Hahaa! Gelukkig beleven jullie wat, X
  3. Jos Theunissen:
    12 juni 2024
    De formule voor de gemiddelde snelheid heeft kennelijk redelijk voldaan. Ik snap echter niet dat je geen rekening houdt met varianten waarbij op zeker moment de snelheid plotsklaps wordt gereduceerd tot nul. Looptijd of dode tijd moet dan worden verrekend. Als je geluk hebt kan dat echter weer worden gecompenseerd door gratis vervoer per ambulance. Met nog meer geluk worden dan ook fietsen en bagage naar het eindpunt vervoerd. Jullie hebben toch niet zo'n alternatief scenario willen afdwingen?

Jouw reactie