Dag 39 —> San Pedro de Rosados 78 km

Al na 5 km moeten we een beslissing nemen op de vroege morgen. Gaan we via Hervas? Volgens onze fietsgids van Benjaminse is die omweg zeker de moeite waard. Hij zegt ‘ het heeft een joodse geschiedenis met het best bewaarde joodse wijkje van Spanje . . . . ’ Maar we moeten dan wel omhoog trappen en van dat soort arbeid is er vandaag meer te doen. Dan halen wij onze fietstheorie van stapel: ‘overdag moet je op de fiets van de natuur genieten en ‘s avonds te voet stedenschoon bewonderen’. Dus de teerling is geworpen: we laten Hervas links liggen.

In Banos de Montemayor drinken we koffie met een boterham met jam. In het dorp zijn heilzame bronnen maar we zien geen kreupelen, blinden of melaatsen zoals we ooit zagen in een kuuroord in Tsjechië. Dan slingerend omhoog. De wereld verdwijnt langzaam in de diepte. De weg is echter met een humaan hellingspercentage aangelegd zodat we niet af hoeven te stappen.

Direct na de col wordt het interessanter. We volgen nu de oude Via Plata (zilverweg) die een soort keienweg Is. Al remmend zoeken wij ons een weg naar beneden. Dan een gilletje en een klap. M is ter aarde gestort maar staat zelfstandig weer op hetgeen een contra-indicatie is voor botbreuken. Door troostende woorden en wat bloedstelpend toiletpapier is ze snel hersteld. Dr J adviseert verder geen verband aan te brengen maar de zon haar heilzame werk te laten doen. Dat scheelt ook weer veel gezoek naar pleisters en jodium.

Dan passeren we een Romeins bruggetje en eten een boterhammetje. Naast ons blijkt een Romeinse mijlpaal te staan, een stenen kanjer van twee meter boven de grond en een diameter van 60 cm. En onder het maaiveld zit ook nog de nodige hoeveelheid materiaal. Die mijlpalen blijken nog in groten getale terug te vinden zijn. Te zwaar om mee te pikken.

We hebben ooit de Limesroute gefietst van Constanza (Roemenië) naar Katwijk en gelopen van Katwijk naar Bad Bentheim. Romeinse overblijfselen hebben we op die tochten amper gezien, behalve dan in musea. Hier in Hispanje wemelt het ervan.

Het landschap wordt nu weer overheerst door gigantisch stenen drollen van soms wel 10 meter. Materiaal is waarschijnlijk graniet. Zo te zien magmabommen, uitgespuwd door een vulkaan. Klopt dat? We zullen het moeten nagaan.

Spanje heeft een bewogen geschiedenis. Volgens aviatoloog R zat Spitsbergen vroeger vast aan Spanje. Hij kan het weten want hij was op beide plaatsen. Dat schisma moet wel enige tijd geleden plaats gevonden hebben, want op onze eerste reis naar Santiago - 7 jaar geleden - lag Spitsbergen ook al in het verre noorden. En R kon ook met zijn kennis van de Spaanse taal niet terecht op Spitsbergen wat bewijst dat dat eiland al voor de Romeinse tijd afgedreven is. 

We zijn moe en zoeken in Endrinal een hostel. We vinden er een. Deuren dicht, geen reactie op telefoon en deurbel. Dan verder. Opeens een echt hotel. M gaat op onderzoek uit. Nix voor jouw: allemaal vleeseters, braadlucht en lawaai. Bovendien duur! We gaan verder.

Zo zitten we hier in San Pedro in een echte pelgrimsherberg. Bier en olijven gekocht bij de buurtsuper. Morgen naar Salamanca, nog maar 20 km. Eigenlijk te weinig, want dan kom je voor dag en douw aan en er slapen nog mensen in jouw bed. De stad overslaan? Zeer langzaam rijden? We willen er eigenlijk twee nachten blijven want het schijnt daar toch een bijzondere boel te zijn. Wat gaan wij doen? Wij weten het niet. U lezer weet het morgen rondom deze tijd wel als het reislogger weer de ether ingestuurd wordt.

Dan nog Sinterklaas. Er zijn veel sterke verhalen over hem in omloop. Zo kwam hij ooit hongerig in een herberg. De waard had echter nix meer op het vuur maar wel nog drie studenten die in het zout ingemaakt waren in Keulse Potten in de kelder. Gemarineerd zouden we dat tegenwoordig noemen. Sinterklaas nam een kijkje en in plaats een maaltje uit die potten te bestellen, bracht hij die drie weer tot leven.

Zo lijkt het of een RK bisschop meer kan dan de H Jezus die slechts twee doden weer leven inblies: Lazarus en zichzelf. Nu begrijpen we de protestantse afkeer van S die overigens nooit in Spanje geweest is zoals het liedje over de stoomboot doet vermoeden.