Dag 32 —> Castil Blanco 60 km
5 juni 2019 - Castilblanco de los Arroyos, Spanje
Om half acht gaan we op weg. De eerste 25 km kennen we reeds van de heenweg naar Sevilla. Toch hebben we nu een andere kijk op de wereld omdat onze blik nu noordwaarts gericht is. We komen sjiek uitgedoste ruiters tegen alsmede een koets met feestelijk geklede passagiers.
In Guillena kunnen we kiezen tussen ‘natuurpad’ en ‘asfaltweg’. Na onze stedelijk avonduren willen wij weer wat avontuur en kiezen we natuurlijk voor het pure natuurpad.
Het begint met klappende geluiden als van een Lister scheepsdiesel. Maar al snel komt dergelijk gebonk van vele kanten en het blijkt afkomstig te zijn van heimachientjes die palen de grond injakkeren waarop straks zonnepanelen gemonteerd worden. Zo te zien gaat het zonnepanelen-park minstens een vierkante kilometer meten, d.w.z. 100 hectaren. Dat levert straks veel dagstroom die dan waarschijnlijk goedkoper wordt dan nachtstroom: precies omgekeerd met de huidige situatie.
Dan komen we op de Ruta del Agua die de Guadalquivir nu kilometers lang volgt. In de rivier liggen een paar dammen zodat er langgerekte stuwmeren zijn ontstaan. Onophoudelijk vliegt een helicopters naar het meer om een grote zak te vullen die hij een paar honderd meter hoger weer loost. Boer Alberts 10 zakken, boer Bakker 20 zakken, Boer Cuijck 2 zakken water. Zoiets vermoeden we.
De weg was ooit verhard en nu vol losse stenen. Bruggen doen een belangrijk verleden vermoeden als handelsweg (zilverroute) tussen Noord en Zuid. Op zeker moment zien we veel vee en wel voornamelijk jonge stieren. En dan ontdekt M ook een mini-arena. Een opleidingsinstituut voor vechtsporten! Een bordje versterkt onze vermoedens: Ganado Bravo staat erop ofwel Dapper Vee. Als ik stier was en mocht kiezen tussen slager of Torero, ik wist het niet. Misschien toch dat laatste want ik heb het voorrecht te weten dat je niet die rode lap aan moet vallen, maar de man die er mee zwaait.
Dan ruiken we weer varkens en even verder zien we geheel zwarte zwijnen rondwroeten. Een zeug wordt gevolgd door wel twaalf biggen. Dit zijn de Iberico varkens.
Om vier uur arriveren we in een uitgestorven Castil Blanco. De bar is gelukkig wel open en tapt heerlijk verfrissend bier. In heel Spanje hebben we trouwens nog niemand wijn zien drinken.
’Spaans’ heeft trouwens veelal ongunstige connotaties. ‘Spaans benauwd’ (vanwege de garotte?), Spaanse griep, Spaans rietje, Spaanse Kraag. . . . Zijn er meer? Gelukkig hebben we dan als Positieve Tegenhanger het Spaanse Graan dat de Orkaan Weerstaan heeft.
Foto’s
2 Reacties
-
Marcel Beukers:5 juni 2019Iedere dag weer leuk om te lezen 😃
-
Puck en Cor:5 juni 2019Sorry Joost maar de garotte kennen wij niet. Is dat niet een soort Poedel?